Τελευτίας

Επιφανής Σπαρτιάτης στρατηγός, γιος του βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμου. Κατά τον Κορινθιακό πόλεμο (395-387 π.Χ.) υπήρξε περισσότερο από 2 χρόνια ναύαρχος του στόλου των Λακεδαιμονίων. Κατά το 391 έγινε κύριος του Κορινθιακού κόλπου και έτσι με τη σύμπραξη του στρατού της ξηράς και του στόλου, οι Σπαρτιάτες έγιναν κύριοι του Λέχαιου και των νεωρίων του και κατέστρεψαν τα τείχη του Ισθμού. Μετά τα γεγονότα αυτά, όταν απέτυχαν οι διαπραγματεύσεις περί κρήνης μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, ο Τ. πήρε διαταγή να πλεύσει στη Ρόδο για να υποστηρίζει τους εκεί αριστοκράτες εναντίον των συμπολιτών τους δημοκρατικών. Απέπλευσε κατά το 390 από τον Κορινθιακό κόλπο με στόλο, ο οποίος απαρτιζόταν από 12 τριήρεις και κατόρθωσε την προσχώρηση της Σάμου στους Σπαρτιάτες, την ενίσχυση του στόλου στο νησί αυτό και τη σύλληψη 10 αθηναϊκών τριήρων, οι οποίες είχαν σταλεί προς βοήθεια του Ευαγόρα. Όταν πέρασε ο χρόνος της ναυαρχίας του, παρέδωσε τη διοίκηση του στόλου στον διάδοχο του Ιέρακα (389 π.Χ.). Κατά το 388 ανέλαβε και πάλι, μετά τον φόνο του Σπαρτιάτη αρμοστή της Αίγινας Γοργώπα από τον Αθηναίο στρατηγό Χάβριο, τη διοίκηση του στόλου των Λακεδαιμονίων που βρισκόταν στον Πειραιά και κατάφερε να φτάσει μέχρι το λιμάνι του Δείγματος και να επιστρέψει από εκεί αβλαβής με πολλά λάφυρα. Κατά το 382 π.Χ. στάλθηκε αρμοστής στην Όλυνθο, όπου, μετά από πολλές επιτυχίες σκοτώθηκε στη μάχη το καλοκαίρι του 380 π.Χ. οπότε τον διαδέχτηκε ως βασιλιάς ο Αγησίπολις, ο οποίος πέθανε επίσης στην Όλυνθο, αλλά από πυρετό.